Sevda Kuşun Kanadında: Aşk

Aşk...

Buralarda "sevda" deriz ona. Öyle herkesin sandığı gibi, bir insanın bir insana duyduğu o yüce ve kuvvetli duygu değildir her zaman. O, belki cisim bulmuş biçimidir. Bir bakarsın ki aşk bazen "memlekettir." Öyle ki sevda, üstünden 50 yıl geçtikten sonra bile Kırcaali’ye gidip dedesinin topraklarına dokunduğu andadır.

Yusuf ile Züleyha’da, Kerem ile Aslı’da ya da Ferhat ve Şirin’deki gibi değildir her zaman. Leyla ve Mecnundaki gibi de değildir.

Şairin de söylediği gibi bir üveyik olur uçar gider, Edirne’den Ardahan’a, Ardahan’dan Edirne’ye kadar. Her yerdedir, her yerde görürüz, çocuğundan yaşlısına…

Sevda, bazen bakarsınız Kani Karaca’nın o güzel gazelinde içinize doluverir.

Ya da Neyzen’in neyinde, taa derinden gelir nefesle... Nefesle... 

Buralarda, her şey ama her şey sevda tartısında tartılır. Aşk ile tartılır, gramı gramına. Ne eksik ne fazla. Aşk bizim buralarda bir ağaca takılmış yamalık parçasıdır ya da Hıdırellez’de toprağa gömülmüş bir kağıt. Her yerdedir. Yunus ne güzel söylemiş, "isteyene ver sen anları, bana seni gerek seni".

Aşkı biz buralarda Mevlana’yla tanıdık, dedi ki; "aşık olduğunuz güzellik, yaptığınız şeyin ta kendisi olsun". Hacı Bektaş’la tanıdık, “Sevgi muhabbet kaynar yanan ocağımızda, bülbüller şevke gelir gül açar bağımızda”.

Truva ve Helen’le de tanıdık. Öylesine tanıdık ki, aşkı yüzünden ana-babasını, halkını, şehrini ve medeniyetini kızgın bir eski kocanın pençelerine teslim etmeyi göze alana kadar. Sevda her şeydi buralarda. İlyada’dan şimdiye kadar..

İnsanın en önemli aşkının, ilk aşkı olduğunu varsayan görüşler, onu buralardan mı aldılar acaba? 

Belki de biz, bir kere severiz. Hem de çok severiz. Becerebilirsek yani... Ondan sonrakiler, yani burada saydıklarımız ister şairlerin dizeleri ister sıradan insanın dilekleri olsun. Hep o ilk sevdanın görüntüleridir.

Sahiden sizin sevdanız nerden gelir? Kimedir? Asıl sevdanız kimedir? Neyedir? Her sevdalandığınızda tekrar tekrar yaşadığınız kimedir? Neyedir? 

Sevda Kuşun Kanadında

Dağ başında rastladım ak sakallı birisine

Bin yıllık bir halıya bin yıldan beri

Bağdaş kurmuş bir çınar gibiydi

Sordum ona

Aşk ne ustam, hayatın sırrı ne?

Tepeden tırnağa aşığım ben

Koskoca bir hayat var önümde

Sevda kuşun kanadında

Ürkütürsen tutamazsın

Ökse ile sapanla

Vurursun da saramazsın

Hayat sırrının suyunu

Çeşmelerden bulamazsın

Ansızın bir deli çaydan

İçersin de kanamazsın

-Prof. Dr. Zümra ATALAY'ın "İnsan Hali" adlı TV programından alınmıştır.